Δε σφάξανε!!! Επειδή υπάρχουν και καλά στοιχεία στην εκπομπή (ομολογουμένως δεν τα τόνισα αλλά ασφαλώς και δεν τα αρνούμαι), θα περάσουμε τα μειονεκτήματα σαν να μη συνέβησαν ποτέ;
Λοιπόν, εδώ εντοπίζεται ένα πολύ συγκεκριμένο μειονέκτημα: ο σκηνοθέτης παρασύρεται από τις δυνατότητες για εφέ που του παρέχονται και κλέβει από το θέμα τον πρώτο λόγο για λογαριασμό της παρουσίασης του θέματος. Είναι σαν ένας μουσικός να έπαιζε σκέτες κλίμακες ή …ηχοχρώματα. Δικαιολογείται όταν παρουσιάζεται ένα καινούργιο όργανο (π.χ. στα προηχοφραφημένα ντέμο των αρμονίων) ή η πρόοδος ενός μαθητή στο Ωδείο. Δεν δικαιολογείται όταν μαζευόμαστε να ακούσουμε μουσικά έργα.
Τα περί απλού λαού δεν τα καταλαβαίνω. Δεν ξέρω ποιος από εδωμέσα θεωρεί ότι ανήκει στον σύνθετο λαό, πάντως όχι εγώ. Αν μιλάμε για κάποιον που παθητικά, αφηρημένα, χαζεύει τηλεόραση όπως θα έβλεπε τον Σουλεϊμάν ή Τηλεμάρκετινγκ ή «μας συγχωρείτε διακοπή», δε βλέπω γιατί να ασχοληθούμε με τα κριτήριά του από τη στιγμή που ο ίδιος δε βλέπει για να κρίνει. Άμα δε σε νοιάζει να είναι καλό, δε θα πεις «είναι κακό», αλλά αυτό δε σημαίνει ότι το βρίσκεις και καλό!
Αλλά ακόμα κι αν ο απλός λαός (οι ξωμάχοι, οι βοσκοπούλες με το άρωμα από θυμάρι, η εργατιά, και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις) το βρίσκουν καλό, λέμε κι εμείς μιαν άποψη κι ας μην είναι η ίδια.
