Αγγελική Παπάζογλου (του Δημήτρη Τσακιλτζή)

8 Νοεμβρίου 1899 (Σμύρνη) - 17 Αυγούστου 1983 (Νέα Κοκκινιά)
ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ !!!

Η Σπουδαία Μικρασιάτισσα τραγουδίστρια ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ γεννήθηκε 8 Νοεμβρίου 1899 στη Σμύρνη.
Ανήκε σε σημαντική οικογένεια μουσικών… Ο πατέρας της Δημήτριος Μαρωνίτης (ή Χιωτάκης) έπαιζε βιολί και σαντούρι …η Αγγέλα ανέβηκε στο πάλκο σε ηλικία 11 ετών, δίπλα στον πατέρα της.
Τραγούδησε σε ηλικία 16-17 ετών στην μπίρα Μέλης, που ήταν και κινηματογράφος και θέατρο μαζί. Τραγούδησε επίσης στα κέντρα του Αράπογλου, του Τζίζικα, του Αυταρά και στη Σκάλα του Κορδελιού. Την φώναζαν Αγγελίτσα για να την ξεχωρίζουν από μιαν άλλη ονομαστή τραγουδίστρια την Αγγελάρα

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή συνέχισε να τραγουδά στα κέντρα του Πειραιά και των προσφυγικών συνοικισμών…συμβάλλοντας στη μεταφορά του αρχαίου ιωνικού πολιτισμού στην Παλιά Ελλάδα.
Το 1924, γνωρίστηκε με τον Σπουδαίο Μικρασιάτη Μουσικό Βαγγέλη Παπάζογλου και το 1928 παντρεύτηκαν ενω ηξερε ο Ευαγγελος Παπαζογλου πως θα χάσει την ορασή της η Αγγέλα απο μια σπάνια πάθηση υγείας, το 1929, έχασε εντελώς την όρασή της!

«Στη Σμύρνη παίζαμε από ρεμπέτικα μέχρι όλα τα ευρωπαϊκά. Δημοτικά, κλέφτικα, κρητικά, καλαματιανά, φυσούνια, θρακιώτικα, γιαννιώτικα, κονσέρτα με καβαλλαρίες, με χορούς του Μπραμς, με σερενάτες… Ολα τα παίζαμε. Και από όπερες κάτι μέρη. Ξέραμε αναγκαστικά κι από ένα τραγούδι από κάθε μελέτι (φυλή) για να ευχαριστούμε τσι πελάτες. Κι εβραίικο παίζαμε και αρμένικο και αράπικο. Ημαστε κοσμοπολίτες εμείς. Αγαπούσαμε όλο τον κόσμο και μας αγαπούσανε. Δεν είχε συμφέροντα κανείς στο τραγούδι. Τραγουδούσες, χόρευες, ήσουνα λεύτερος να κάνεις ό,τι θέλει η καρδιά σου και η σειρά σου… »

Το σμυρναίικο τραγούδι υπηρετήθηκε από αξεπέραστους οργανοπαίκτες και τις Εστουδιαντίνες τους, από μοναδικές φωνές και εμπνευσμένους δημιουργούς. Περίφημοι ήταν οι «σμυρναίικοι» αμανέδες, με πρώτο και καλύτερο το «σμυρναίικο μινόρε». «Στις κομπανίες τις σμυρναίικες και στα “παιχνίδια” λέγαμε το καημό μας με “μινόρε”» έλεγε η Αγγελική Παπάζογλου. «Με βιολοντσέλα, πιάνα, άρπες, σαντούρια, μαντολίνα, κιθάρες και βιολιά. Οσα “μινόρε” και να λέγαμε, δεν τα βαριόμασταν ποτέ. Ολοι παράγγελναν το “μινόρε” τους και όλοι το άκουγαν με λαχτάρα, γιατί λέγαμε τον πόνο μας που ήμαστε σκλαβωμένοι στην Τουρκιά. Με το “μινόρε” δεν τον ξεχνούσαμε, θέλαμε όλο να τον θυμόμαστε, ν’ ανάβουμε μέσα μας καντήλι, ελπίδα, ζεστασιά: “Μόνο μια ώρα χαίρομαι, όταν γλυκοχαράζει/ Που αναπαύεται η καρδιά και δεν αναστενάζει” και εννοούσαμε τη σκλαβιά».

«Για σκέψου», έλεγε η Αγγελική Παπάζογλου «από τρεις πιάτσες καφενεία οργανοπαίχτες που είχε η Σμύρνη κι ήτανε σα μυρμηγκοφωλιές, σαν τα μελίσσια όλη μέρα, πόσοι γλυτώσανε νομίζεις από τη σφαγή και την καταστροφή; Οποιον και να θυμηθώ, χαμένος είναι, σφαγμένος είναι, όμηρος πέθανε, αιχμάλωτος ‘πόμεινε και δεν τον ξανάδε πια κανείς. Μονάχα από τσι παιχνιδιατόροι γλύτωσε ο ένας στους πενήντα!..Ολοι αυτοί ύστερα μαζευτήκανε στην Κοκκινιά. Ολα τ’ άλλα τα 'χαμε χάσει, το τραγούδι είχε γλυτώσει μέσα μας. Δεν έπρεπε να το αφήσουμε να πάει χαμένο, να χαθεί κι αυτό…».

Ηχογραφημένα τραγούδια της είναι μόνο έξι αμανάδες και η Δερβίσαινα του Ευάγγελου Παπάζογλου… όμως ο Γιώρης Παπάζογλου έχει κάνει ιδιώτικές ηχογραφήσεις με την Υπέροχη φωνή της Αγγέλας Παπάζογλου.

Ο Γιός της Γιώργης Παπάζογλου : «Η φωνή της… σα μαγνητικό ρευστό ορμούσε στα εμπόδια της ψυχής σου, κι άνοιγε σήραγγες μέσα στη νύχτα για να περάσει η αλήθεια και το φως…», «Δεν έμενε τίποτα μέσα σου σκοτεινό. Γινόσουν διάφανος… σα στάλα πρωινής δροσιάς που τη φεγγοβολά ο ήλιος. Έβλεπες να ξετυλίγεται μπροστά σου ένας αληθινός κόσμος, που δεν είχε καμμιά σχέση με τον ψεύτικο που ήξερες… κι ας μιλούσε για γνωστά πράγματα, που δεν τους έδωσες ποτέ σημασία. Γινόσουν δυνατός… συμπαγής… δίκαιος. Μάθαινες ν’ αγαπάς τον εαυτό σου. Μάθαινες ν’ αγαπάς ό,τι αξίζει… Μόνο ό,τι αξίζει… Και να μην ξεχνάς… Είναι αμαρτία να ξεχνάς…»

Η Αγγέλα Παπάζογλου έφυγε από τη ζωή 17 Αύγουστου 1983, στο σπίτι της, στην Νέα Κοκκινιά. Ο γιος της ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ο Αγαπημένος μου δάσκαλος συγκέντρωσε τις αφηγήσεις της στο βιβλίο «Ονείρατα της άκαυτης και της καμένης Σμύρνης», ''Τα χαίρια μας εδώ ‘’ καταγράφοντας σημαντικές αναφορές για την Ιστόρια της Σμύρνης, Την Μικρασιατική Καταστροφή, μαρτυρίες, τα λόγια της & τα τραγούδια της κ.α πολλά σημαντικά στοιχεία!

Ανεκτίμητη η προσφορά της Αγγέλας Παπάζογλου στον Πολιτισμό μας… για την Μεταφορά του Παραδοσιακού Μικρασιάτικου τραγουδιού, του Σμυρναιίκου & Ρεμπέτικου τραγουδιού , καθώς για της μνήμες της ιστορικές για την Σμύρνη, την Γενοκτονία των Μικρασιατών Ελλήνων !!!

  • Πηγές : Δημήτρης Τσακιλτζής, Γιώργης Παπάζογλου, «Ονείρατα της άκαυτης και της καμένης Σμύρνης», ''Τα χαίρια μας εδώ ‘’
    • Ερευνα : Δημήτρης Τσακιλτζής (Διάδοση & Διάσωση Μικρασιατικού Πολιτισμού,Σμυρναίικου,Ρεμπέτικου & Λαϊκού τραγουδιού) ®️ 17/08/2015
3 «Μου αρέσει»

Δημήτρης Μαρωνίτης, “το Χιωτάκι” ήταν το ψευδώνυμό του.

1 «Μου αρέσει»